کلام ناب اسلامی | ||
گریه های شبانه! ساز غم، گر ترانه یی میداشت آتش دل، زبانه یی میداشت چون زبان دل آتش افشان بود کوه غم، گر دهانه یی میداشت یا علی! با تو بود همسایه اگر انصاف، خانهیی میداشت با تو عمری هم آشیان میشد حق اگر آشیانه یی میداشت آستان تو بود یا زهرا! گر ادب آستانه یی میداشت در زمان تو زندگی میکرد گر صداقت، زمانهیی میداشت گر مزار تو، بینشانه نبود بینشانی، نشانه یی میداشت! گر که میزان حق، زبان تو بود این ترازو زبانهیی میداشت گر نمیسوخت گلشن توحید گلبن تو، جوانه یی میداشت! سینه ی خونفشان فاطمه بود گر گل خون، خزانهیی میداشت قصه ی زندگانی او بود گر حقیقت، فسانه یی میداشت کاش مرغ غریب این گلشن الفتی با ترانه یی میداشت شب اگر داشت دیده، در غم او گریه های شبانه یی میداشت گر غمش، بحر بیکرانه نبود غم ما هم، کرانه یی میداشت بهر قتلش، بجز دفاع علی کاش دشمن بهانه یی میداشت! شانه میکرد زلف زینب را او اگر دست و شانه یی میداشت! به سر و روی دشمنش میزد شرم، اگر تازیانه یی میداشت! قصه را، تازیانه میداند! در و دیوار خانه میداند! محمد علی مجاهدی (پروانه) یاس کبود(برگزیده مراثی حضرت زهرا):زهرا در بستر شهادت:ص113-114 یکشنبه 92/12/25 .:. 3:46 صبح .:. خادمة الزهراء
نظرات (بدون)
.:. کدنویسی : وبلاگ اسکین .:. گرافیک : ثامن تم .:.
|
||
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبلاگ متعلق به مدیر آن می باشد.
|