الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّةِ  المعصومین عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ

بحث بنای اسلام بر سال و ماه قمری

1- *هُوَ الَّذی جَعَلَ الشَّمسَ ضیاءً وَ القَمَرَ نوراً وَ قَدَّرَهُ مَنازِلَ لِتَعلَموا عَدَدَ السِّنین َ وَ الحِساب * (سوره یونس آیه 5)

ترجمه : خداوند است که خورشید را نور دهنده و ماه را نورانی قرارداد و ماه را در سیر گردش خود در منازل و مکان های مختلفی معین و مقدر نمود ، برای این که شما تعداد سالها و حساب را بدانید ، تا شماره سالها و حساب امور خود را از آن بدانید .

برای مشاهده  ادامه مطلب کلیک کنید ...

شرحى از کتاب منطق الطیّر عطّار

یک حکایتى دارد، خیلى خوب حکایتى است؛جمع شدن پرندگان نزد هُدهُد، و مطالبه سیمرغ را

وأمّا کتاب «مَنطِقُ الطَّیْر»:

کتابى است درباره مرغان پندارى که جمع شدند؛ و از هُدْهُدْ که لباس طریقت در بر، و تاج حقیقت بر سر دارد؛ و سالیانى همدم و همره و پیک شاه سلیمان بوده است؛ خواستند که: همه أصناف و أنواع حیوانات شاهى دارند؛ و ما شاه نداریم. تو براى ما شاهى مقرّر بفرما. تا همگى در تحت فرمان او باشیم!

هُدهُد گفت: ما پرندگان و مرغان، شاهى داریم به نام سیمرغ که در پشت کوه قاف منزل دارد؛ و باید برویم و به او برسیم تا از مزایا و آثار سلطنت و شاهى او بهره‏ مند گردیم‏ ولى منزل او دور است. باید کمر به جدّ و جهد ببندید! و از بیابانهاى طولانى، و هفت وادى خطرناک عبور کنید! چون این هفت وادى طىّ شد، آنجا کوهى است به نام کوه قاف که سلطان مرغان: سیمرغ در آن جا منزل دارد.

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه فرمائید...

خبر یزید بن سَلیط از امام صادق و موسى بن جعفر در شأن امام رضا علیهم السّلام‏

در «عیون أخبار الرّضا» فى بابِ النّصّ علَى إمامتِه آورده است:

یَزِیدَ بْنِ سَلِیطٍ الزَّیْدِىِّ؛ قَالَ: لَقِینَا أَبَا عَبْدِ اللَهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِى طَرِیقِ مَکَّةَ وَ نَحْنُ جَمَاعَةٌ.

فَقُلْتُ لَهُ: بِأَبِى أَنْتَ وَ أُمِّى! أَنْتُمُ الائِمَّةُ الْمُطَهَّرُونَ، وَ الْمَوْتُ لَا یَعْرَى مِنْهُ أَحَدٌ؛ فَأَحْدِثْ إلَىَّ شَیْئًا أُلْقِیهِ إلَى مَنْ یَخْلُفُنِى. 

فَقَالَ لِى: نَعَمْ؛ هَؤُلَآءِ وُلْدِى، وَ هَذَا سَیِّدُهُمْ- وَ أَشَارَ إلَى ابْنِهِ مُوسَى عَلَیْهِ السَّلَامُ- وَ فِیهِ الْحِلْمُ، وَ عِلْمُ الْحُکْمِ، وَ الْفَهْمُ، وَ السَّخَآءُ، وَ الْمَعْرِفَةُ بِمَا یَحْتَاجُ النَّاسُ إلَیهِ فِیمَا اخْتَلَفُوا فِیهِ مِنْ أَمْرِ دِینِهِمْ، وَ فِیهِ حُسْنُ الْخُلْقِ، وَ حُسْنُ الْجِوَارِ ، وَ هُوَ بَابٌ مِنْ أَبْوَابِ اللَهِ تَعَالَى عَزّ وَ جَلَّ؛ وَ فِیهِ أُخْرَى هِىَ خَیْرٌ مِنْ هَذَا کُلِّهِ.

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه فرمائید...

‏

مبارزات مرحوم پدر علّامه طهرانی

مرحوم پدر ما مقیّد بودند در ایّام ماه مبارک رمضان پس از اقامه جماعت در مسجدشان، خودشان منبر بروند و صحبت کنند.

در اوائل زمان رضاخان پهلوى که من خیلى کوچک بودم، و آن وقت را به یاد ندارم (که پس از ایّام نهم آبان 1304 شمسى و تاجگذارى موقّت بود) ایشان در بالاى منبر گفته بودند:

اى مردم بیدار باشید! خطرات عجیبى بسوى ما در حرکت است و پیغمبر صلّى الله علیه و آله و سلّم فرمودند که: بترسید از آن زمانى که باد زردى از طرف مغرب بوزد و شما صبح از خواب بیدار شوید و ببنید همه دین و ایمانتان از دست رفته است. امروز آن روز است؛ گِلادسْتُون انگلیسى که در صد سال پیش قرآن را برداشت و بر روى تریبون کوفت و گفت: اى اعیان زبده انگلیس تا این کتاب در جامعه مسلمین است، اطاعت از ما در سرزمینهاى استعمارى انگلستان محال است! باید این قرآن را از روى زمین بردارید!

در منبر مطالبى شبیه به آن ایراد مى‏ کنند و پیشگوئیها و پیش بینى ‏هائى را در جریان واقعه و حمله مفاسد و استعمار مدهش و موحش را شرح مى‏ دهند، و در آخر منبر هم دعا مى‏ کنند به افرادى که بیدارند و دینشان را در مشقّات و مشکلات حفظ مى‏ کنند، و بعد نفرین مى کنند بر دشمنان آل محمّد صلّى الله علیه و آله و سلّم و کسانى که به دین قصد خیانت دارند.

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه فرمائید...

حضرت آقا حاج سیّد هاشم حدّاد بسیارى از کارهاى نیکو را از حظوظ نفسانیّه مى‏ شمردند، چون نفس از آن لذّت مى ‏برد.

می فرمودند: غالباً مجالسى را که بعضى از سالکین تشکیل می دهند و در آنها شعر می خوانند، از حظوظ نفس است؛ گرچه لذّت معنوى برند، امّا حظّ نفس است. بسیارى از اذکار و اوراد را مردم براى أغراض نفسانى و حظوظ آن بجاى مى ‏آورند.

قرآنى را که تلاوت مى‏کنند، اگر به زیبائى جلد و ورق و خطّ توجّه داشته باشند، و یا بر روى رَحل مشبّک بخوانند و آن رحل مؤثّر در حالت قرائتشان باشد، حظوظ نفس است. سجّاده ساده و سفید مطلوب است؛ سجّاده‏ هاى زیبا و منقّش و ملوّن، حظوظ نفس است. تربت سیّد الشّهداء علیه السّلام اگر به صورت مُهرهاى معمولى گرچه ناصاف باشد، تربت است؛ ولى اگر صاف بودن آن مدّ نظر گرفته شود حظوظ نفس است؛ و باید درست ملاحظه کرد که شیطان تا به کجا دائره مأموریّت خود را توسعه داده، و در سجده گاه مؤمن شیعه آن هم بر روى تربت پاک آن زمین مقدّس، دوست دارد اثر خود را بجاى گذارد. تسبیحهاى زیبا که در ذکر انسان مؤثّر است، همگى حظوظ نفس است؛ و هکذا عِمامه و عبا و رِدا و غیرها از آن چیزهائى که در عبادت و نماز و دعا و زیارت و تلاوت و ذکر و ورد مؤمن مؤثّر باشد.

می فرمودند: خواستن خوابها و رؤیاهاى معنوى و روحانى، از حظوظ نفس است. طلبیدن مکاشفات و اتّصال با عالم غیب و اطّلاع بر ضمائر و عبور از آب و هوا و آتش و تصرّف در موادّ کائنات و شفا دادن مریضان، همگى حظوظ نفس‏اند.

منبع : روح مجرد، ص:189 تا 190

رضاخان نیز در هدم أرکان إسلام دمى از پاى ننشست؛ و تا جائیکه توان داشت بکوشید.

قتل عام مردم در مسجد گوهرشاد مسجد مقدّس؛

و زنده به گور کردن مجروحین؛

و برداشتن حجاب بانوان،و لباس ملّى و إسلامى، و عِمامَه و کلاه ساده مردم را تبدیل به لباس فرنگى و کراوات (صلیب) و کلاهِ شاپو و تمام لبه نمود.

علماء را کشت و زندان کرد؛

برای مطالعه بیشتر به ادامه مطلب مراجعه فرمائید...

  و مولى على متقى هندى روایاتى را در فضیلت عمامه از رسول خدا ذکر کرده است، که بعضى از آنها از این قرار است:

باوردى از رکانه آورده است که:

العمامة على القلنسوة فصل ما بیننا و بین المشرکین، یعطى یوم القیامة بکل کورة یدورها على راسه نورا.

 «عمامه را چون بر روى کلاه قلنسوه (فینه و مشابه آن) ببندند، علامت شناسائى ما از مشرکان خواهد بود. بهر دورى که عمامه را بر سرش بپیچد، در روز قیامت نورى به او داده مى‏شود». ادامه مطلب...