محمد بن عبد اللَّه از پدرانش از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل مى‏کند که فرمود: چهار هزار سال پیش از آن که خداوند متعال آدم را بیافریند، من و على در پیشگاه خداوند یک نور بودیم، هنگامى که خداوند آدم را آفرید، این نور به صلب آدم راه یافت و پیوسته خداوند متعال این نور را از صلبى به صلبى دیگر منتقل مى‏کرد، تا آن که در صلب عبد المطّلب استقرار یافت. آنگاه از صلب عبد المطّلب بیرون آورده و به دو بخش تقسیمش کرد. پس بخشى در صلب عبد اللَّه و بخشى دیگر در صلب ابو طالب قرار داد. پس على از من و من از على هستم، گوشت او از گوشت من و خون او از خون من است. پس هر کس مرا دوست بدارد؛ به دوستى من او را نیز دوست مى‏دارد و هر کس او را دشمن بدارد، به دشمنى من او را دشمن مى‏دارد.