اسلام از خلوت مرد با زن نهى کرده، و از نشستن در جائى که زن نشسته بوده تا زمانى که گرماى بدن او در آنجا باقى است نهى فرموده، و نیز از امامت آنها جهت نماز براى مردان جلوگیرى نموده است. و صفهاى جماعت آنان را پشت سر مردان قرار داده و این مطالب از روایات تغییر قبله پیداست.
و به زنان امر کرده که چشم از نگاه به مردان بپوشند، و در سخن گفتن با مرد صدا نازک نکنند، شاید که در دلِ مردى که بیمارى شهوت است طمع در وى پدید آید. و حجاب و ماندن در خانه را براى زنان مقرّر کرد، تا جائیکه به نقل شیخ طوسى در «أمالى» با اسنادش [1] از عبد الله بن حسن و دو عمویش إبراهیم و حسن پسران حسن، از فاطمه دختر امام حسین، از جدّش أمیر المؤمنین علیهم السّلام از پیغمبر اکرم صلّى الله علیه و آله و سلّم نقل شده که آن‏ حضرت فرمود: «زنان از اداى مقصود در سخن ناتوانند و عورت و ناموس مرد مى‏باشند، با دعوت آنان به سکوت، نارسائى کلامشان، و با جاى دادن آنها در منازل، عفّت آنها را حفظ و نگاهدارى کنید». [2]

میفرماید: «چشمان زنان را با پوشش حجاب از دیدن نامحرمان محفوظ بدار که شدّت حجاب پاکى آنها را بهتر محفوظ میدارد. و بیرون رفتن آنان از منزل، پر خطرتر از وارد کردن مرد نامطمئن به خانه نمى‏باشد. و اگر میتوانى کارى کنى که جز تو کسى را نشناسد، البتّه انجام بده». [3]
و در این مطلب گفتار خداى عزّ و جلّ کافى است که در مقام بیان حوریان بهشتى و تعریف و تمجید آنها میفرماید: حورٌ مَقْصوراتٌ فِى الْخِیَام. چون خیام جمع خیمه است و آن به معناى چادرى است که بر روى زمین بر پا میکنند؛ و مراد از مقصوراتٌ فى الخیام آنستکه آنها پرده نشینند و مصون و محفوظ بوده و از خودنمائى و جلوه گرى براى همه کس خوددارى میکنند؛ و این تفسیر از جماعتى که از جمله آنان ابن عبّاس و أبو العالى میباشند نقل شده است؛ و از مجاهد و ربیع در تفسیر این آیه چنین وارد شده است که مراد از مقصورات: اقتصار نظر آنهاست بر شوهرهایشان و هیچگاه نظر به غیر آنان ندارند؛ این تفسیر در «مجمع البیان» ذکر شده است و این تمجید و تحسین دلالت دارد بر آنکه بزرگترین حسن و نیکوئى براى زن و عالى‏ترین تمجید براى او همانا پرده نشینى و حجاب و عفّت و تستّر و دورى ازجماعت مردان و عدم خودنمائى و پرده‏درى است بطوریکه این معنى بر شخص متفطّن و خبیر مخفى نیست.
چگونه میتوان با وجود این اوصافى که در کلام آن حضرت است، آنان را رخصت داد که در کنار مردان قرار گیرند و به رتق و فتق امور، و امر و نهى، و فریاد برآوردن و محاجّه و مخاصمه که لازمه قضاوت و حکومت است بپردازند؟
و آنچه تا به حال ذکر شد، روح قوانین اسلامى است درباره زن که از ضروریّات اسلام بشمار میرود.ترجمه رساله بدیعه در تفسیر آیه الرجال قوامون على النساء:ص 213 تا215
__________________________________________________
[1]
962 و این اسناد همان است که خودش گفته است. جماعتى به ما خبر دادند از أبو مفضل از أبو عبد الله جعفر بن محمّد بن جعفر حسنى از جدّش موسى بن عبد الله از پدرش عبد الله بن حسن تا آخر اسناد.

[2] «
أمالى» ج 2، ص 197 چاپ نجف اشرف. و سیوطى در «جامع صغیر» (باب همزه ج 1، ص 98 از طبع چهارم) از کتاب ضعفاء عقیلى از أنس از رسول خدا صلّى الله علیه و آله و سلّم روایت کرده است که: آن حضرت فرمودند: إنَّ مِنَ النِّساء عَیًّا وَ عَوْرَه فَکفُّوا عَیَّهُنَّ بِالسّکوت و وَارُوا عَوراتَهُنَّ بِالبُیوتِ. 
 

[3] «
) نهج البلاغه» ج 2، باب کتب ص 56 چاپ مصر- عبده

 .