رسول خدا صلى الله علیه و آله عمامه بر سر مى ‏گذاشتند، و گاهى نیز کلاه قلنسوه [1] و یا برطله [2] بر سر داشتند. و بهترین سربند ایشان عمامه بوده است که از آن تحسین مى‏ کرده‏ اند، و آن را تاج فرشتگان و تاج عرب مى‏ شمردند.

مجلسى در «بحار الانوار» گوید: بعضى اوقات آن حضرت قلنسوه بر سر مى ‏گذاشتند و به روى آن عمامه مى ‏بستند، و بعضى اوقات قلنسوه بدون عمامه بر سر داشتند، و بعضى اوقات عمامه بدون قلنسوه مى‏ بستند، و گاهى برطله بر سر مى‏ گذاشتند، و گاهى قلنسوه تیهیه یمنیه، و گاهى قلنسوه سفید مصریه (مضربه نسخه بدل) و گاهى در جنگ‏ها قلنسوه‏اى که در دو طرف آن مانند دو گوش آویزان بود، بر سر داشتند. و گاهى آن قلنسوه از جنس ساج [3] سبز رنگ بود.

چه بسا رسول خدا قلنسوه را از سر بر مى‏ داشت، و او را به عنوان حاجز و حجاب در مقابل خود قرار مى‏ داد و نماز مى‏ خواند. [4]

و در بسیارى از اوقات آن حضرت عمامه برسرداشت از جنس خز سیاه‏ رنگ، چه در سفرهایش و چه در غیر آن، و آن عمامه را بر سر خود مى ‏پیچید. و چه بسا عمامه نداشت و دستمالى را بر سر خود و یا بر پیشانى خود مى‏ بست، و بسیار دیده مى ‏شد که آن حضرت دستمال بر سر و یا پیشانى خود بسته است.

و یک عمامه ‏اى داشت که آن را بر سر خود مى‏ بست، و نام آن سحاب بود. پس آن را بر سر على بست، و به او بخشید که دیگر عمامه على بود. و چه بسا على با آن عمامه بیرون مى‏ آمد، و پیغمبر صلى الله علیه و آله مى ‏گفت:

اتاکم على فى السحاب یعنى على با عمامه سحاب به سوى شما آمد!

و عائشه گفت: رسول خدا صلى الله علیه و آله جبه پشمین در تن مى‏ کرد و عمامه پشمین بر سر مى‏ بست، و سپس از منزل بیرون مى ‏رفت و براى مردم خطبه مى‏ خواند برفراز منبر.

و من هیچکدام از خلائق را ندیده ‏ام که خدا آفریده است، از او نیکوتر در آن لباس و عمامه. [5]

________________________________________________

 [1] قلنسوه و قلنسیة نوعى است از کلاههاى سر، که به شکلهاى مختلف است. و جمع آن قلانس و قلانیس و قلاس و قلاسى آید.

 [2] برطل بر وزن قنفذ و اردن نوعى از قلنسوة مى‏باشد، و برطلة چیزى است که بر سر میگذاشتند و مانع از تابش آفتاب بود.

 [3] ساج درختى است بزرگ، و چوب آن از سخت‏ترین اقسام چوب است.

 [4] این مطالب را در «کنز العمال»، ج 7، ص 72 و ص 73. از طبع دوم، حیدرآباد سنه 1378، آورده است.                   

 [5] «بحار الانوار»، طبع کمپانى ج 6، ص 155، و طبع حروفى، ج 16، ص 250 و ص 251، از کتاب نبوت نقل کرده است که از انس بن مالک روایت مى‏کند.

  امام شناسى، ج‏9، ص: 283تا284