کلام ناب اسلامی | ||
شبح! به دعا، دست خود که برمیداشت بذر آمین در آسمان میکاشت به تماشا، ملَک نمازش را نردبانی ز نور میپنداشت چه نمازی؟! که تا به قبّهی عرش برد او را و، نردبان برداشت! پرچم دین ز بام کعبه گرفت برد و بر بام آسمان افراشت بسکه کاهیده بود، شبْ او را شبَحی ناشناس میانگاشت! خصم بیدادگر ز جور و ستم هیچ در حق او فرونگذاشت! تا نینداختش به بستر مرگ دست از جان او مگر برداشت؟! قصه را، تازیانه میداند! در و دیوار خانه میداند! محمد علی مجاهدی (پروانه) یاس کبود:زهرا در بستر شهادت:ص121 یکشنبه 93/1/3 .:. 5:34 عصر .:. خادمة الزهراء
نظرات ()
.:. کدنویسی : وبلاگ اسکین .:. گرافیک : ثامن تم .:.
|
||
تمامی حقوق مادی و معنوی این وبلاگ متعلق به مدیر آن می باشد.
|