حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام فرمود که:«بنده ای مزه ی ایمان را نمی یابد تا دروغ را ترک کند،خواه دروغ از روی شوخی و هزل باشد یا از جِدّ».کافی:ج2،ص340

 حضرت امام محمد باقر علیه السلام فرمود که:«خدای تعالی از برای بدی،قفلها قرار داده است. کلید این قفلها شراب است،و دروغ بدتر است از شراب». کافی:ج2،ص338

و آن حضرت فرمود که:«دروغ،خراب کننده بنای ایمان است».کافی:ج2،ص339

 از حضرت امام حسن عسکری علیه السلام مروی است که:«جمیع اعمال خبیثه در خانه ای است،و کلید آن خانه دروغ است». بحارالانوار:ج72،ص263

 و مخفی نماند که بدترین انواع دروغ،دروغ بر خدا و رسول و ائمه علیه السلام است، یعنی:کسی که مسئله ای گوید که مطابق با واقع نباشد،یا حدیثی دروغ نقل کند،و امثال اینها.

 و همین قدر در مذمت دروغ بر ایشان کافی است که:«روزه را باطل می کند».          

کافی:ج2،ص340

و باعث وجوب قضا و کفاره می شود بنابر اقوی،همچنان که در کتب فقهیه مسطور است.    

 دروغ از جمله ی گناهان کبیره،بلکه قبیح ترین گناهان و خبیث ترین آنهاست .صفتی است که آدمی را در دیده ها خوار،و در نظرها بی وقع و بی اعتبار می سازد،و سرمایه ی خجالت و انفعال،و باعث دل شکستگی وملال،سبب و اساس ریختن آبرو در نزد خلق خدا،و باعث سیاه رویی دنیا و عقبی است. و آیات در مذمّت این صفت بسیار،و اخبار در نکوهش آن بی شمار است.

 خداوند کریم می فرماید:«إنَّما یَفتَرِی الکَذبَ الَّذینَ لایُؤمِنُونَ»

یعنی:این است و جز این نیست که به دروغ،افترا می بندند کسانی که ایمان به خدا ندارند.سوره نحل:آیه105

حضرت پیغمبر صلی الله علیه وآله فرمود که:«هرگاه مؤمنی بدون عذر شرعی،دروغ بگوید،هفتاد هزار فرشته بر او لعنت می کنند.و از دل او تعفّن و گندی بلند می شود و می رود تا به عرش میرسد.وخدای تعالی به سبب آن دروغ،گناه هفتاد زنا بر او می نویسد،که آسان ترین آنها زنایی باشد که با مادر خود کرده باشد». جامع السعادات:ج2،ص322

 واز آن سرور پرسیدند که:«مؤمن جبان است؟فرمودند:بلی. عرض کردند:بخیل است؟فرمود:بلی. عرض شد که دروغگواست؟فرمود:نه».بحارالانوار:ج72،ص262

و فرمود که:«دروغ،روزی آدمی را کم می کند».کنزالعمال:ج3،ص623

و نیز از آن بزرگوار مروی است که:«وای بر آن کسی که سخن گوید به دروغ،تا حاضران را بخنداند. وای بر او،و وای بر او،و وای بر او». بحارالنوار:ج72،ص235

و فرمود:«گویا مردی به نزد من آمد و گفت:برخیز. برخاستم با او روانه شدم تا رسیدم به دو نفر،یکی نشسته بود و دیگری ایستاده،در دست او قلابی ازآهن بود آن را فرو می برد به یک طرف سر او و می کشید تا به شانه ی او می رسید،بعد از آن بیرون می آورد به طرفی دیگر فرو می برد. من گفتم این چه عمل است؟گفت:این مرد نشسته مردی است دروغگو،که به این نحو در قبر عذاب می شود تا روز قیامت».محبةالبیضاء:ج5،ص241

  و فرمود:«شما را خبر دهم به بزرگترین گناه کبیره،وآن شرک به خدا وعقوق والدین و کذب است».

محبة البیضاء:ج5،ص242